Ardı Ardına pencere

Pencerede bir bakışım tam şu anda
Gözlerimde açık mavi gökyüzü
Kirli beyaz bir duvar karşımda
Duvar, önündeki elektrik direğinin ve ağaçların arkadaşı biraz da
Yoldan geçenlerin arkadaşı
Pencerenin de arkadaşı
Gökyüzü de benim arkadaşım
Ve odalar arkadaşım -iyi arkadaşım-
Açık sarı, ses çıkarmayan odalar

Bakışlarım bir çocuğun yana eğik başı gibi
Yavaş yavaş ilerliyor karşıki ağacın dallarına
Dalların arasındaki boşluklara
Boşlukların arasındaki geçmiş bir salıncağa
Yapraksız zamanının içinde şimdi -ağaç-
Birçok arkadaşının -ağaçların- arasında
Ama yalnız
Benim gibi, başkaları gibi, sizin gibi
Hesapsız bir kalabalığın içinde yalnız o da

Bir bulut geldi bu arada
Üç kişi olduk
Ama, bir dakika!.. Arkadaşını getirmiş yanında
-Aslında uzaktan çok yalnız görünüyor, diğerini seçemedim nedense-
Ne kadar güzelsiniz
Hoşgeldiniz
Siyaha renk vermek için
Sessizliğe ses olmak için geldiniz -bir salıncak olmak için mi yoksa?-
Hoşgeldiniz

Pencereden çekiliyorum
Sohbet ederken onlar kendi aralarında
Müsade isteyip ayrılıyorum yanlarından
Onlar konuşurken kendime bakıyorum -üzerime-
Ne görüyorum
Siyah bir kazak: ne gölgesi var üstünde herhangi bir şeyin, ne de rengi
İçime bakıyorum -çocuk başını kaldırdı yastıktan-
Arkadaşlarım...
Birikmişler tek tek, yan yana, salıncak salıncak
Bulutlar, ağaçlar
Başka bir şey yok mu?
Var
Yüklü onlar da, yükleri var -bu bir şey değil mi-
Yağmurları var, çiçekleri
Sesleri
Kendince sıcak bakışları, eğik bakışları
-Bir çocuk geçiyor uzaktan-
Ve çocukları da var ağaçların
Gözleri bulutlara vurgun
Bir salıncakla giderken ve gelirken
Elleri denize aşık -salıncağın ipini tutan elleri-

Kapanıyor gözleri gündüzün
Yok, hayır, buz tutmadı zaman
Sıcak, ılık, bazen çok sıcak
Kapanıyor gözleri ışığın
İki ihtiyar konuşuyor hemen yakınımda
Ve pencereler
Ardı ardına pencerelerin arkasında
Bir adamın
Defterine yazdığı son dize
- Güzeldi bu sonbahar



Mehmet Oral (High Hopes)